dilxor — sif. və zərf <fars.> Çox pərt, əhvalı pozulmuş, qəmgin, kədərli, məyus. Məmmədhəsən əmi katdanı yola salıb oğlunun dalınca dilxor qoydu getdi evinə. C. M.. General bu gün çox dilxor idi. S. Rəh.. Dilxor etmək (eləmək) – pərt etmək, əhvalını … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilgir — sif. <fars.> köhn. Ürəyisınıq, narazı, incik, dilxor, pərt. Mən bir belə mövsümdə bahar axşamı dilgir; Bir lövheyi eşq eylər idim qəlbdə təsvir. A. S.. . . Mənə giley yazan şagirdlərdən mən özüm çox artıq dərəcədə dilgirəm. C. M.. Dilgir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarasoran — I (Tərtər) acgöz, tamahkar. – Ay Həşim, qarasoran olma, bəsdi yedin II (Ağcabədi, Bərdə, Şuşa, Tərtər) uzunçu, müxtəlif sualları ilə adamı bezikdirən. – Qarasoran adamnan çox soruşar, adamı dilxor eliyər (Ağcabədi); – Qarasoran çox söz soruşur,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mızıx — (Gədəbəy) süründürməçi. – Sən mızıxsaη, sözünə inanmeram ◊ Mızıx verməx’ (Gədəbəy) – dilxor etmək, incitmək. – Sən canıη mızıx verməyini özünə saxla. Mızıx qoymax (Mingəçevir) – işə mane olmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pisix’məx’ — (Gəncə, Şəmkir, Tovuz) dilxor olmaq. – Həsən toyda yaman pisix’di (Gəncə); – Pisix’mə, qardaş adamı daηlıyar da:! (Şəmkir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
püsəmərg — eləməg: (Salyan) 1. hirsləndirmək 2. dilxor eləmək. – Uşağlar səs salıb mə:i püsəmərg elədi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
saqqat — I (Qazax, Salyan) sərt (hava). – Buranın qışı çox saqqat olor (Qazax); – Saqqat havada quş o:lamağ yaxşı olar (Salyan) II (Qazax) xəsis. – Saqqatın malını özgələr yə:r III (Zəngilan) sözə baxmayan, söz eşitməyən. – Sən də söz tafşıma: adam tafdın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
övqattəlx — ə. və f. dilxor, pərt … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
acımaq — 1. f. 1. Acı olmaq, acı dad vermək, acılaşmaq, tündləşmək. 2. Turşumaq, qıcqırmaq, yetişmək. Xəmir acımışdır. 3. dan. Acıqlanmaq, hirslənmək. . . Qəssab Şamil ilə barışıb öpüşsə də, sabah, ya biri gün bir yavan ət üstə yenə acıyıb küsəcəkdir. C.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damaq — 1. is. 1. Ağız boşluğunun üst tərəfi. Damaq səsi dilç. – tələffüz edərkən dilin damağa toxunması nəticəsində çıxan səs. Damaq saitləri. 2. Ağız mənasında. Usta papirosu damağına salıb başladı işini. C. M.. Qüdrət iri barmaqları arasındakı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolanmaq — 1. f. 1. Bir şeyin ətrafında fırlanmaq, hərlənmək, dövr eləmək, aylanmaq; dövrə vurmaq. Bu binanın ətrafını on dəqiqəyə dolanmaq olar. – Hüseynağa şeylərin daşınmasını gözləmədən yuxarı çıxıb buruğu dolandı. M. İ.. Dörd tərəfimdəki mərzlərlə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti